محققان در جلسه علمی کالج قلب و عروق آمریکا گزارش دادند که برای بزرگسالان مبتلا به اضطراب یا افسردگی، ورزش منظّم تقریباً دو برابر مزایای قلبی و عروقی، در مقایسه با افراد بدون این بیماریها دارد.

هادیل زوریگات - پژوهشگر بالینی فوق دکتری در بیمارستان عمومی ماساچوست - گفت: «یافته‌های ما به این معنی نیست که ورزش فقط در افراد مبتلا به [اضطراب و/یا افسردگی] مفید است یا دارای مزایای قلبی عروقی است، اما نشان می‌دهد که افراد مبتلا به شرایط مرتبط با استرس در معرض دریافت مزایای بیشتری قرار دارند. 

زوریگات و همکارانش سوابق سلامت 50359 بزرگسال (میانگین سنی 59 سال) را در پایگاه داده Mass General Brigham Biobank تجزیه و تحلیل کردند. این افراد در دوره متوسط 1.8 سال، بیش از 4000 مورد رویداد نامطلوب مهم قلبی و عروقی، از جمله سکته قلبی یا آنژین ناپایدار را تجربه کردند. بر اساس نتایج، کسانی که ورزش بیشتری را گزارش کردند، 17 درصد کمتر احتمال داشت که یک رویداد نامطلوب قلبی عروقی بزرگ داشته باشند.

علاوه بر این، محققان  به صورت ویژه میزان بروز حوادث نامطلوب قلبی عروقی را در شرکت‌کنندگان با تشخیص افسردگی یا اضطراب در مقایسه با شرکت‌کنندگان بدون این تشخیص‌ها ارزیابی کردند.

نتایج نشان می دهد که افرادی که هر کدام از این دو تشخیص - افسردگی یا اضطراب - را داشتند، در واقع دوبرابر بیشتر از افراد بدون این بیماریها از ورزش، بهره می‌برند.

بر اساس نتایج، مزایای قلبی عروقی ورزش منظّم در شرکت‌کنندگان مبتلا به اضطراب یا افسردگی که 22 درصد کاهش خطر یک رویداد نامطلوب قلبی عروقی را داشتند در مقایسه با کاهش خطر 10 درصدی برای افرادی که هیچ‌کدام از این بیماری‌ها را نداشتند، به طور قابل‌توجهی بیشتر بود.

یافته ها نشان می دهد که ورزش با فعّال کردن بخش هایی از مغز که با استرس مقابله می کند، سلامت قلبی عروقی را بهبود می بخشد . طبق بررسی ها کاهش فعالیت عصبی مرتبط با استرس با سطوح بالاتر فعالیت بدنی «معنادار و وابسته به دوز» بود. به این صورت که هرچه میزان ورزش بیشتر باشد، کاهش فعالیت های عصبی مغزی ناشی از استرس هم بیشتر خواهد بود.